Walabia bagienna (Wallabia bicolor) - ssak z rodziny kangurowatych.

 

Opis

Długość ciała wynosi 66-84 cm, ogona 66-86 cm, masa 10-20 kg. Ubarwienie od ciemnobrązowego do czarnego, spód jasnożółty do czerwonopomarańczowego. na policzkach smugi jasnożółte do jasnobrązowych. Koniec ogona często biały. Nogi przednie są krótkie, maja pięć palców zakończonych pazurami. Nogi tylne są potężne, brak palucha, drugi i trzeci palec są małe i zrośnięte, czwarty palec jest najdłuższy, a piąty palec jest średniej długości.

Występowanie

Wschodnie wybrzeże Australii, od półwyspu Jork do Australii Południowej. Występują także na nowozelandzkiej wyspie Kawau.

Środowisko życia

Obszary zadrzewione o gęstym podszyciu, widne lasy eukaliptusowe z gęstymi trawami i paprociami oraz wilgotnymi miejscami.

Tryb życia

Żeruje nocą. Głównym pokarmem są byliny, rośliny uprawne, a także wiele roślin trujących dla człowieka. Rozmnażają się przez cały rok. Samica ma 4 sutki w dobrze rozwiniętej torbie, ale rodzi zwykle jedno młode. Ciąża trwa około 37 dni, a młode przebywa w torbie około 267 dni. Chociaż z powodu niszczenia gęstego podszytu liczebność walabii bagiennej zmniejszyła się, ciągle należy do zwierząt pospolitych i szeroko rozpowszechnionych.

Walabia Bennetta (Macropus rufogriseus syn. Protemnodon rufogrisea) - torbacz z rodziny kangurowatych. Średniego rozmiaru ssak roślinożerny żyjący w stadach. Samce mogą osiągać ponad 20 kg wagi i długość ciała 90 cm. Młode wielkości orzecha wędruje do torby matki, gdzie rozwija się jeszcze przez osiem miesięcy. Występuje we wschodniej Australii. Walabie Benetta zbiegłe z niewoli tworzą trwałą populację w Wielkiej Brytanii.

Wielkouch króliczy (Macrotis lagotis) - gatunek torbacza z rodziny Thylacomyidae.

 

Opis

Zwierzę niewielkie, za to obdarzone nieproporcjonalnie wielkimi uszami, ułatwiającymi chłodzenie organizmu. Wielkouch kopie mocnymi przednimi łapami długie podziemne korytarze, stanowiące dobrą ochronę przed upałami. Po zapadnięciu zmroku żeruje na termitach i larwach chrząszczy. Zamieszkuje Australię. W miocie 3 młode, które 8 tygodni przebywają w torbie.

 

długość ciała (bez ogona): 30-55 cm

długość ogona: 20-29 cm

ciężar: 0,8-2,5 kg

dojrzałość płciowa: 2 lata

ciąża: 14 dni

liczba młodych: 1-3

 

Występowanie i środowisko 

Żyje w Australii - w zachodniej i północnej części kontynentu oraz w południowym Queensland. Żyje na suchych terenach, rzadko porośniętych lasami, sawannach, i stepach z pulchną ziemią. Aktywny nocą. Mieszka w norach samotnie, czasami z parami (samiec i samica).

Odżywianie

Odżywia się głównie owadami, czasami tez małymi kręgowcami jak myszy, ptaki i jaszczurki. Wodę pozyskuje głównie z owoców i nasion.

Rozmnażanie 

Rozmnaża się przez cały rok, ale większość młodych rodzi się w okresie marzec - maj. Młode (q liczbie 1 -3) rodzą się po 14 dniowej ciąży, są bardzo małe (długość mniejsza niż 1 cm). Zaraz po przyjściu na świat wspinają sie do torby, która w przypadku torbaczy grzebiących w ziemi otwiera sie ku tyłowi ciała. W torbie młode pozostają kilka tygodni, chociaż nawet w pełni rozwinięte młode uciekają do torby matki w przypadku zagrożenia

Ochrona

Gatunek zagrożony, 4 z dawnych 6 podgatunków aktualnie wymarło.

Wombat tasmański (Vombatus ursinus) - Zwierze z rodziny torbaczy.

 

Opis

Sredniej wielkości zwierze, przypominajace wyglądem borsuka, o jednolitej szarej sierści.

Występowanie

Występuję na obszarze Australii od granic Queensland i Nowej Południowej Walii wzdłuż pustyń Wiktorii aż do południowo-wschodniego krańca Australii oraz na Tasmanii

 

długość ciała (bez ogona): 70-115 cm

długość ogona: 2,5 cm

wysokość: 25-30 cm

ciężar: 20-35 kg

dojrzałość płciowa: 2 lata

ciąża: 20-22 dni

liczba młodych: 1

długość życia: do 20 lat

 

Biotop

Pagórkowate tereny pustynne i wzdłuż lasów. Mieszkają w norach, które służą również jako kryjówka w przypadku niebezpieczeństwa. Jeden wombat może posiadać nawet 10 nor. Wombat wygrzebuje nory przednimi łapami zaopatrzonymi w długie i ostre pazury. W pobliżu wejścia do nory często wygrzebuje płytki dołek, w którym wygrzewa sie w porannym słońcu. Aktywny głównie nocą, poza okresem godowym żyje samotnie.

Odżywianie 

Głównym składnikiem są trawy, jada również korzonki, korę i liście drzew i krzewów.

Rozmnażanie 

Pora godowa trwa od kwietnia do czerwca. Po około 20 dniach samica rodzi 1 młode w bardzo wczesnym okresie rozwoju (ma około 2 mm długości i waży ok. 2 gramów). Dzięki dobrze rozwiniętym przednim łapom młode dociera do torby matki gdzie przez szesc miesięcy odżywia się mlekiem matki.

Ochrona

Gatunek nie jest zagrożony